Wina z Południa

Winiarski środek Włoch to oczywiście Chianti. Klasyka, ale mało przeze mnie poznana. Trochę pojeździłam po tych terenach, wśród winnic, ślicznych miasteczek i zamków, ale mało interesowałam się winem. Na razie najbardziej przypadło mi do gustu chianti z Montalbano, które podaje Giuseppe w hotelu Bellavista w San Baronto. Trójka najlepszych win z tej części Włoch - Nobile di Montepulciano, Brunello di Montalcino i oczywiście Sagrantino di Montefalco to nazwy powszechnie znane. Najbardziej smakowało mi to ostatnie, z Umbrii. Gdy drogi znów zawiodą mnie w tamte strony odżałuję 31 euro i kupię butelkę tego które piłam podczas kolacji w Spoleto. 

Cantine niedaleko Montalcino

Jednak moje winne zaopatrzenia pochodzi głównie z północy i z południa Włoch, a przede wszystkim z Sycylii. Do gustu przypadło mi także Primitivo z Apulii, uprawiane tam od XVIII wieku. W następnym stuleciu trafiło do Kaliforni, gdzie jest bardzo popularne i występuje pod nazwą Zinfandel. Trwają spory o różnice między nimi. Z apulijskich najbardziej znane, posiadające apelację DOC, jest Primitivo di Manduria. Nazwa szczepu pochodzi od łacińskiego primativus czyli najwcześniej dojrzewający. Tę odmianę zbiera się już pod koniec sierpnia. A wino potrafi być mocne, do 15 proc. Istnieje legenda, że Primitivo było podane podczas ostatniej wieczerzy...

Raz tylko piłam Negroamaro, drugie najbardziej znane apulijskie wino. Salice Salentino to kolejne wino, coraz bardziej popularne.To stare, tutaj zadomowione odmiany o smaku gdzie indziej nie spotykanym, ciekawym dla wielbicieli wina. Ciekawe tak jak sama Apulia. Ale o niej innym razem.

Apulia jest największym producentem wina spośród włoskich regionów. Ma ku temu sprzyjający klimat i warunki glebowe, co przyciąga winiarskich inwestorów z północy.

Wina Sycylijskie są pełne słońca i wspaniałych aromatów tej ziemi. W latach gorszej pogody na północy (a taki był ubiegły rok) sycylijskie moszcze pozwalają uratować tamtejsze wina.

Najbardziej chyba znane jest Corvo. Każdy zapytany o wina z Sycylii wymienia tę nazwę. Sycylijska klasyka. Rzadko pijam Corvo, szukam wciąż nowych. A jest z czego wybierać. Corvo, Duca di Salaparuta i Florio to najbardziej znane sycylijskie marki tworzące jedną grupę producencką. Od ponad 20 lat wchodzą w skład grupy Illva Saronno z Lombardii, produkującej likiery i wina. Najbardziej sycylijskie wina nie są więc już własnością Sycylijczyków. Tak to jest z globalizacją. Na szczęście produkcja pozostała na Sycylii. 

W Cantine Florio

Z Cantine Florio w Marsali nie da się wyjść bez kilku kartonów wina.Wytwarzają tutaj  białe wino nadmiernie ulubione przez moją rodzinę - Colomba Platino. Bez niego nie mam co wracać. Florio jest jednym z najstarszych producentów wina na Sycylii, niedługo będzie 200 lat od kiedy rodzina Florio zaczęła produkować wino Marsala. Jest to bardzo znane w całym świecie wino deserowe. Nie lubię win deserowych, próbowałam wielu, ale ten typ wina mi nie smakuje, więc nie potrafię ocenić Marsali.

Cantine Florio, położoną nad morzem na obrzeżach Marsali, można zwiedzać. Jest to podobno bardzo ciekawe, niestety gdy tam przyjechałyśmy było już za późno, pozostało zwiedzenie pięknej, odnowionej enoteki. Warto tam się wybrać nie tylko po Marsalę, ale wiele win wytrawnych, białych jak i czerwonych. Oczywiście wytwarzanych w całej grupie. Na pewno warto kupić wino Irmana, zarówno czerwone jak i białe. Winogrona zbierane są ręcznie, jest to więc wino wysokiej jakości. Cenowo z nieco wyższej półki, 10-12 € butelkę . Niestety już zostało wypite, ale w najbliższą sobotę ruszam w kierunku Sycylii, więc odnowię zapasy. Warto kupić również wino Calanica, w różnych wydaniach, z różnych szczepów winogron.

W Azienda Agricola COS

Świetne są wina z wytwórni Azienda Agricola COS z południowego wschodu Sycylii, w pobliżu miasta Vittoria w prowincji Ragusa. Cerasuolo di Vittoria, Frappato, Pithos Rosso, Nero di Lupo, Maldafrica kojarzą mi się wyłącznie dobrze. Za kilkanaście euro takie pyszności. Azienda jest dość młoda. W 1980 r trzej przyjaciele z winiarskich rodzin zaczęli tworzyć COS - nazwa pochodzi od pierwszych liter ich nazwisk - Cilia, Occhipinti i Strano. Przybywało hektarów winnic, doskonalono technologię. Jako ciekawostkę można podać, że do produkcji wina wykorzystuje się ceramiczne amfory.

Od 2005 roku na etykietach win z COS widnieją najbardziej cenione w branży winiarskiej 4 litery DOCG - Denominazione d'Origine Controllata e Garantita. Pierwszy raz na Sycylii. Kantynę można zwiedzać od poniedziałku do piątku (z przerwą obiadową) oraz w sobotę od 9 do 12. Azienda mieści się w pobliżu Acate na północ od miasta Vittoria.

Jeszcze jedno sycylijskie wino lubię - Etna Rosso z winnic rosnących na zboczu Etny. Niedaleko Linguaglossy od pięciu pokoleń rodzina Scilio zajmuje się uprawą winorośli i produkcją wina. Pierwsza vendemmia (zbiór winogron} odbyła się równo 200 lat temu, w 1815 r. Stare miejscowe odmiany, biologiczna uprawa, ręczny zbiór, doświadczenie w produkcji daje wina bardzo dobrej jakości. Oczywiście Etna Rosso a wśród nich najlepszy Orpheus. Tenuta Scilio di Valle Galfina to głównie produkcja wina, ale jest tu również agriturismo z ładnymi pokojami, dobrą kuchnią sycylijską. W pobliżu Taormina, śliczne górskie miasteczka i Etna, którą warto objechać dookoła.

Tenuta Scilio di Valle Galfina

Pisząc o winach sycylijskich nie można pominąć Nero d'Avola. Ta odmiana winorośli jest popularna w południowych Włoszech a pochodzi najprawdopodobniej z Sycylii, dlatego jest nazywana principe siciliano (sycylijski książę). Avola jest miasteczkiem na południowo-wschodnim wybrzeżu Sycylii. Byłam tam tylko raz i jadłam najbogatszą pizzę. Byłyśmy ostatnimi klientkami w pizzerii i chyba wszystko co zostało w lokalu położono na nasze pizze. Dobre było.

Nero d'Avola wchodzi w skład wielu win, m.in Corvo. Jeszcze do niedawna było używane głównie do wzmacniania (potrafi mieć do 18 proc. alkoholu) win z północnych Włoch jak i z Francji, obecnie coraz częściej daje wino odmianowe o intensywnym, ciekawym smaku.